Մենք գիտենք, որ կիթ նշանակում է «կթել»:
Կովկիթ նշանակում է «կով կթել» նաև «կով կթող անձ»:
Եթե լեզվի պատմությունից մեզ հայտնի չլիներ, որ կիթ արմատը,նախքան «կթելը» իմաստն արտահայտելը, նշանակել է առհասարակ «(կենդանուց) արդյունքը (կաթ,ձու կարագ) քաշելը»:
Հավկիթ նշանակում է «հավից քաղած արդյունք՝ձու»:
Կիթ արմատն ունի նաև կութ տարբերակը, որն առանձին չի գործածվում և հանդիպում է այգեկութ բառի մեջ, որն էլ նշանակում է այգու պտուղը քաշել, այգեքաղ»:
Քթոց՝ բարբառային տարբերակն է կթուց բառի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий