среда, 4 ноября 2015 г.

Կյանքը հիասքանչ է....

Երբ ես մի օր աշխարհ եկա,
Ինձ այս կյանքում ո՞վ էր սպասում,
Ո՞վ էր արդյոք դիմավորում
Երբ լսեցի ընթերցասրահում կազմակերպվող հանդիպման մասին, կարդացի երիտասարդ ստեղծագործողի` Դավիթ Պողոսյանի մասին, հուզվեցի շատ. բոլոր ստեղծագործությունները, որ կարդացի, միայն ապրել ցանկացող, կյանքը սիրող մարդու մասին են: Մարդը ամեն իրավիճակում իրեն կարող է երջանիկ զգալ. այս էբանաստեղծի ասելիքը.
Ես ուզում եմ անվերջ ասել
Սիրո անուշ ու ջերմ խոսքեր:
Եվ ես, չգիտեմ` ճի՞շտ եմ արտահայտվում, թե՞ ոչ, բայց շատ եմ ցավում, որ կյանքը այդպես դաժան է գտնվել երիտասարդ ու տաղանդավոր մարդու հանդեպ: Մեր օրերում ապրում են տաղանդավոր մարդիկ, նրանք մեր ժամանակակիցն են, բայց նրանց մասին գրեթե ոչինչ չգիտենք, գոնե ես շատ վատ գիտեմ: Դավիթ Պողոսյանի բանաստեղծությունների շունչը հուզիչ էր` լի երազանքներով, կարոտով ու անաղարտ սիրով: Եվ ես շատ լավ եմ զգում, երբ տեսնում եմ` մարդիկ գրում են այդպիսի բարի, հուզմունքով լի բանաստեղծություններ: Նրանք մեր ժամանակակիցն են, բայց նրանց մասին գրեթե ոչինչ չգիտենք, գոնե ես շատ վատ գիտեմ: Դավիթ Պողոսյանի բանաստեղծությունների շունչը հուզիչ էր` լի երազանքներով,կարոտով ու անաղարտ սիրով: Եվ ես շատ լավ եմ զգում, երբ տեսնում եմ` մարդիկ գրում են այդպիսի բարի, հուզմունքով լի բանաստեղծություններ:
Ապրել ճիշտ նշանակում է սիրել, սիրվել , լինել անկեղծ, ցուցաբերել անսահման հոգատարություն դիմացինի հանդեպ, ունենալ հասարակության մեջ լիարժեք տեղ ...

Комментариев нет:

Отправить комментарий